Compensatielassen, hoe zat dat ook alweer?
Het is algemeen bekend dat staal uitzet als het warm is en krimpt als het koud is. Zo worden spoorstaven onder temperatuurswisselingen langer of korter. Niet alleen in het spoor is er sprake van ‘uitzetting’ ook (stalen) bruggen zetten uit en krimpen. Deze krachten worden uitgeoefend op het spoor. Normaal gesproken zijn dwarsliggers samen met de ballast in staat om deze krachten op te vangen. Maar in zeer extreme gevallen zijn deze zo groot dat de spoorstaven naar buiten gedrukt worden en er zogenaamde spoorspatting ontstaat (vooral in bogen). Het is dan ook noodzakelijk dat we het spoor de ruimte geven om te ‘dilateren’ oftewel beperkt horizontaal te bewegen. Dit wordt mogelijk gemaakt door het toepassen van een ‘compensatielas’.
De compensatielas bestaat uit twee bewerkte spoorstaven die langs elkaar liggen en daardoor los van elkaar kunnen uitzetten en krimpen. Zo wordt de andere langgelaste spoorstaaf niet belast. Naast toepassing op brugconstructies worden compensatielassen ook vaak toegepast op andere plekken in de railinfrastructuur waar grote krachten op de spoorconstructie een rol spelen.
In samenwerking met spoorse partners kwamen wij op het idee om compensatielassen aan lange spoorstaven te stomplassen in ons RSC. Vervolgens kunnen ze kant-en-klaar naar gewenste lengte tot maximaal 360 meter worden geleverd op de werkplek. De compensatielassen kunnen tot een maximale lengte van 36 meter vervoerd worden over de weg. Langere lengtes zijn ook mogelijk, deze rijden wij met onze Robeltrein naar de werkplek.
