Het is een zonnige middag wanneer er een mailtje binnenkomt bij ons met de vraag wat een wissel moet kosten. ‘Gewoon, vind ik leuk’, laat de afzender weten. Geen naam, geen bedrijf, geen telefoonnummer. Vastbesloten om uit te zoeken wie dit is, wordt er vervolgens flink heen en weer gemaild, met de uiteindelijke uitnodiging om bij ons in Hilversum een rondleiding te krijgen.

Een passie voor het spoor

Het betreft de 14-jarige Pawel, een spoorfanaat zoals geen ander. Met een knaloranje rugzak waar menig productieman jaloers op is staat hij vrolijk te wachten bij de receptie. Hij mag dan nog flink in de puberteit zitten, deze jongen weet ontzettend veel over ons spoornetwerk. Terwijl we richting ons magazijn wandelen vertelt Pawel dat hij al zijn hele leven fan is van de spoorwegen.

“Mijn oom werkte bij de Poolse Spoorwegen (PKP). Ik kreeg toen ik 7 was mijn eerste modeltreinset van hem. Ik vond het eigenlijk sinds ik het me herinner al leuk om te zien hoe groot, snel en kleurvol treinen waren. Daarna ben ik begonnen met treinen spotten. Ik vind het altijd fijn om even bij het spoor te staan. Ik word er rustiger en blijer van.”

Een van de gezelligste treinen ooit

Nadat de rondleiding in het magazijn er op zit en we een kleine omweg maken over het terrein, begint Pawel enthousiast te roepen en pakt in een flits zijn fotocamera. “Een Br189!” en een rode loc zoeft voorbij, over de hoofdbaan. Opgetogen loopt hij verder. Toch is dit niet het mooiste dat hij heeft meegemaakt. 

“Ongeveer een jaar geleden stond ik op station Naarden-Bussum. Ik zag een hele rare trein in de verte en dacht ‘BR189? Vectron? 1700?’. Het bleek een 1200 loc van RailExperts met ik geloof de AlpenExpress, ik weet het niet zeker. Het waren bruine wagons met rode strepen. Mensen hadden hun hoofden uit de ramen gestoken en toen ze mij zagen filmen, toeterden ze en riepen lachend “Hé!”. Het was een van de gezelligste treinen die ik heb gezien.”

Werken in het spoor

Pawel was ook op station Naarden-Bussum te vinden toen de eerste trein over de nieuwe overweg reed na het afronden van dat project in augustus. Op die betreffende ochtend, om 5:11 uur om precies te zijn, stond hij klaar met zijn camera om dit moment vast te leggen.

“Mijn ouders vonden dat wel een beetje raar ja, want het was echt heel vroeg. Maar ze vinden dat ik een leuke hobby heb."

Terwijl we een draai maken en richting lasfabriek wandelen, laat Pawel weten dat hij graag machinist of conducteur wil worden. “Het liefst wel werken in de spoorwegen maar niet iets met computers of als treindienstleider”, want, zo stelt de stellige Pawel “dat is saai.”

Nog even snel een foto maken bij onze Railpro-wagons en Pawel vertrekt, na gezien te hebben hoe onze spoorstaven worden gelast, weer huiswaarts. Tijd om aan school te werken. Een ding is zeker, deze 14-jarige spoorfanaat zal in de toekomst een aanwinst zijn voor de Nederlandse spoormarkt!